Een zwerm in de achterbak
We hebben een zwerm gekregen! Vorige week maandagavond werden we gebeld door onze leraar Wim van Grasstek uit Renkum (Gelderland). Hij had een zwerm voor ons geschept. Een dag later zijn we naar Renkum gereden en mocht Rinske de zoemende korf onder haar arm in ontvangst nemen. Bij voorkeur koop je je bijen niet, maar krijg je ze cadeau van een imker; ze worden doorgegeven. Een prachtige traditie van imkers onderling en voor ons een hele eer om te mogen beginnen met bijen van Wim. Een bijzonder moment: we hebben de zorg voor bijen. 'Weer twee imkers erbij', riep Wim ons na.
De korf hebben we na de autorit in het donker in de tuin gelegd op houten balken. Pas de volgende avond hebben de bijen hun nieuwe onderkomen gekregen: de geleende roggestrokast met natuurbouwramen.
Met drie grote slagen met de korf op de grond kwam de zwerm los en we hoorden de bijen op de bodem van de korf vallen. Vervolgens hebben we de bijen in de kast 'gegoten'.
Van maandagavond tot woensdagavond verbleven ze zonder eten in de korf. Pas donderdag zagen ze weer de zon. We twijfelde, hebben we de koningin wel meegenomen? Heeft ze onze onhandigheid overleefd? Zou ze wel willen blijven? Hebben we het wel goed gedaan?
De zwerm heeft haar intrek genomen. Ze had honger en ging niet meer op pad.
We hebben bijgevoerd met suikerwater (drie delen suiker op twee delen water, een beetje kamillethee en een klein snufje zeezout). Als ze op krachten en tot rust is gekomen en het weer het toelaat, kan ze zelf aan het werk.
