Fris en fruitig in het gareel

Daar zijn we weer na een fijne vakantie in het buitenland.

Dat doet een mens goed. Af en toe de werkzaamheden te laten rusten, los te laten en uit te blazen. Om daarna met frisse moed weer aan het werk te gaan. Hoe goed is het om in een andere omgeving los te komen van het gewone. Als de ademhaling, in... en... uit. Keihard werken, alle ballen in de lucht en dan los laten, even niks... VAKANTIE! Om vervolgens weer fris en fruitig terug in het gareel te gaan.

Nu weer terug in eigen land, alles begint weer gewoon. Werken, kinderen op tijd naar school, boodschappen, rekeningen etc. Hoe gaat het me dit keer lukken om het uitgeruste gevoel te bewaren. Voornemens van, op tijd naar bed tot alleen nog maar gezond eten, waar te maken.

De bijen werken harder dan ooit. Het volk is enorm gegroeid en het vliegt druk in en uit. Van enige rust of vakantiegevoel is bij de bijen niks te zien. Als vanzelfsprekend hebben ze de werkzaamheden verdeeld. Het is allemaal volledig duidelijk wat er moet gebeuren. Vakantie is niet nodig hier in de kast. Sterker nog als je niks doet en een beetje vakantie viert, word je gewoon de kast uitgezet. onverbiddelijk!

Toch hebben de bijen het ook, dat ritme, die ademhaling.

In de kast, uit de kast, het hele seizoen door.

Ongeveer vanaf nu tot eind september worden de winterbijen geboren. Deze bijen leven langer dan de zomer bijen, om de winter te overleven. Als het winter wordt trekken ze zich terug. Met zijn alle in de kast om de koningin heen. Adem in....In stilte hangen ze in de kast als een soort bol. Ze wisselen van binnen naar buiten om elkaar goed warm te houden en elkaar van voedsel te voorzien.

Om van het voorjaar weer uit te vliegen, eerst voorzichtig en dan met velen tot het zwermen aan toe. Adem uit....

Hoe mooi zit het in elkaar, dat ritme. Van lente naar zomer naar herfst naar winter. Van het een naar het andere seizoen, zonder vakantie maar volledig in een natuurlijk ritme. Dat is ook mijn voornemen! ( nu nog net na mijn vakantie)