Bijen in de schoorsteen
Ingesneeuwd in Frankrijk, Deux-Sèvres. Het leven is helemaal ontregeld; de wegen op het platteland zijn onbegaanbaar. Binnen is het 'op de plaats rust' met een grote voorraad eten en hout voor de houtkachels, want hier ben je voorbereid op barre omstandigheden. De schoolbus rijdt niet en de scholen zijn dicht. Ook het werkverkeer ligt lam. Ongekende omstandigheden voor een actieve stadse Hollandse 'bezige bij' altijd 'on the go'. Verplicht in de winterrust.
De tijd valt stil; die bestaat hier niet meer. Rustig aan de thee om na te denken over alles en het leven. En opeens was ze er; een luid zoemende honingbij in de eetkamer. Ze vliegt wat in het rond en gaat op de vensterbank zitten en op het hout naast de kachel. De hond, de haan, de vier katten en de familie egel zijn hier uit het niets komen aanlopen en hebben hier hun toevlucht genomen, zo zijn ook de bijen hier zomaar komen wonen. Ze leven in de schoorsteen, al vijf jaar lang.
Op een koude avond aan het einde van de zomer rook het huis ineens heerlijk naar caramel en droop er honing en bijenwas langs de kachelpijp van de houtkachel naar beneden. Uit angst voor een binnenbrand, de overlast door het bezoek van meerdere bijen in de eetkamer en de kleine vlekjes op de muur, werden verschillende 'apiculteurs' geraadpleegd. Het bleek onmogelijk te zijn bijen uit een schoorsteen te verwijderen zonder het volk te beschadigen. De enige oplossing: vergassen! Dat was onbespreekbaar en geen optie. De bijen werden vanaf dat moment getolereerd en horen, net als alle andere dieren die er hun onderdak hadden gevonden, gewoon bij het huis.
Ze doen het zelf prima zonder bemoeienis en ingrijpen van buitenaf. De kachel wordt gewoon gestookt en de bijen hebben begrepen dat ze in de muur nu iets verder van de kachelpijp moeten bouwen.
Wel zijn er vaak bijen in huis via een gaatje in de muur of bij de pijp. Af en toe levert het bij deze Franse familie met drie kinderen een bijensteek op aan de voeten. Er moet rekening worden gehouden met een onverwachte ontmoeting met een bij. Zij zijn er ... én zij ook.
De overbuurman met een enorme moestuin is imker. Hij verloor in de afgelopen periode acht van zijn tien volkeren. 'Door de pesticide', zo moppert hij. Sinds een jaar of wat is er een nieuwe vijand bij: de 'Frelon Asiatique', de Aziatische horzel of Vespa Velutina.
Die schijnen per ongeluk in het zuiden van Frankrijk te zijn beland met een scheepslading keramiek en rukken langzaam op naar het noorden. Ze eten kleine insecten en zijn vooral agressief tegen bijen. Dit jaar zijn er twee grote nesten van deze Aziatische hoornaars in het dorp verwijderd.
De imme in huis blijft echter ongestoord en leeft onverstoorbaar, nu al vijf jaren lang. Zij, liet zich even zien in de eetkamer, maar heeft het als enkeling los van de tros uiteindelijk niet overleefd. Het leek alsof ze ons wilde vertellen: 'Wij zijn er, hoor, en we blijven nog!'